Аўтар гэтае драматычна захапляльнае кнігі — заслужаны архітэктар Беларусі. Але на схіле веку яму захацелася падзяліцца зь людзьмі не расповедам пра шматлікія старонкі пасьпяховай творчай кар’еры, а ўспамінамі, далёкімі ад рамантыкі і натхненьня. Яму было дванаццаць, калі ў Менск прыйшла вайна. Горад ператварыўся ў суцэльныя руіны і папялішчы. Ня маючы дзе жыць, пазбаўленыя сродкаў да існаваньня, дзеці разам з бацькам выправіліся ў Латвію, да родзічаў. На сваім шляху яны бачылі зычлівасьць і жорсткасьць, прыгажосьць і заняпад. Пра гэтае драматычнае падарожжа і апавядаецца ў кнізе.

Біяграфіі і Мемуары