Прабачце, былі тэхнічныя непаладкі. Але вось новае! http://bookster.by/pages/italjanskije-kanikuly Пастараемся надалей не спазняцца.
Пераезд з «Мімікрыі» ў «Маёнтак рыбы» Гэтая кніга Аляксандра І. Бацкеля не стала такой загадкавай, як папярэдняя “Мімікрыя”. <...> З новай кнігі можна даведацца і асобныя біяграфічныя падрабязнасці жыцця маладога пісьменніка. Ён жыве на хутары. Дом яму дастаўся ў спадчыну ад бабулі. Тут ён не проста бавіць час за півам і нешта клацае на сваім ноўтбуку, але заняўся фермерскай гаспадаркай, якая пачала яго карміць. У тым сэнсе, што не толькі можа з’есці морквіну з градкі, або накапаць бульбы на вячэру – частку ўраджаю, які вырасціў уласнымі рукамі на дзедавай зямлі, ён прадае на кірмашы. Бо беларускае пісьменства не прыносіць прыбытку, гэта хутчэй наркатычны занятак, які апісаў у сваёй кнізе “Мова” Віктар Марціновіч. “Маёнтак рыбы” – гэта зборнік малой прозы. У невялікіх навэлках аўтар распавядае пра сваіх суседзяў, пра гасцей, якія наведваюць яго сядзібу, пра свае думкі. А разважае Бацкель пра ўсё – пра таямніцы сусвету, пра прыроду жахаў, пра пракметы ўзросту і пра Веру, не тую, якая ёсць альбо няма ў чалавеку, а пра настуніцу Веру Паўлаўну. Найлепшымі сябрамі Бацкеля з’яўляюцца сабакі. Катоў ён не любіць, бо лічыць іх прадажнымі і нявернымі. Бо калі гаспадару кепска, то і яго сабаке кепска, а вось котцы ўсё роўна. Таму ён і ня любіць котак. У навелцы “Нобель” аўтар дзеліцца сваімі адкрыццямі пра няўмольнасць лёсу, маўляў, усё ў жыцці выпадковае і ў тым ліку Нобель. Усё вырашае рулетка. Калі пашчасціць, вам выпадзе выйгрыш. Калі не, то выбачайце. І нават калі вы пішаце вершы лепш за Іосіфа Бродскага, гэта нічога не значыць. Усе пытанні да рулеткі. Выснову з гэтых развагаў аўтар зрабіў наступную: “паўсюль існуе чалавечы фактар, паўсюль пануе чалавечая суб’ектыўнасць, і я даўно ўжо змірыўся з тым, што маіх нобелеўскіх прэтэндэнтаў ніколі не абірюць і маіх любімых пісьменнікаў ніколі не дадрукоўваюць, нават беларускіх.” У гэтай навэлцы, па-мойму, разгадка -- і з’яўлення на свет Бацкеля, і пераезда аўтара са сталіцы на хутар, і нетаропкай, сузіральнаяй апавядальнасці новай кнігі. Калі ў “Мімікрыі” было шмат мітрэнгі, нерваў і нейкіх бязладных пошукай ідэальнага. То "Маёнтак рыбы” – гэта перадусім назіранні за дробным і неістотным, што атачае кожнага чалавека. Без спадзявання на што-кольвечы. Алесь Аркуш
Добра, мы дадамо яе ў калекцыю "Замежная літаратура" http://bookster.by/collects/zamezhnaya-litaratura. У нас трошку замежных кніг таксама ёсць, пакуль яны ўсе ў гэтай калекцыі, пасля, можа, зробім асобны каталог для небеларускіх кніг
працяг будзе на наступным тыдні! сачыце за праграмай перадач
Пакуль культурніцкае жыццё на паўзе, а кінафестываль "Паўночнае ззянне" перанесены на восень, яго дырэктарка і прадзюсарка кампаніі Volia Films Воля Чайкоўская дзеліцца з намі кнігамі, якія прачытала нядаўна ці зусім нядаўна ‑ у каранціне.
Мастачка Васіліса Паляніна, у працах якой шмат звяроў і раслін, крывавай прыгажосці і першабытнага сэксу, параіла нам пяць кніг, якія агаляюць пачуцці.
Знакамітая кнігарня перамесціцца на вуліцу Караля, 22 і аб’яднаецца з крамай вінтажнай мэблі “Б/уржуазныя каштоўнасці”.
“Стамбул. Горад і ўспаміны” Архана Памука ў беларускім перакладзе Таццяны Урублеўскай-Токер выйшаў акурат да сезону планавання летніх адпачынкаў. Маршрут пракладзены. Адкрываць Стамбул варта з гэтае кнігі. Вера Дзядок прайшлася таемнымі вулачкамі дзяцінства пісьменніка.
Андрусь Горват, аўтар горача любімага чытачамі "Радзіва Прудок", напісаў другую кнігу. Яна называецца "Прэм'ера" і ўжо прадаецца ў краме "Акадэмкніга" ды ў касе Купалаўскага тэатра.
Найбольш супярэчлівы французскі раманіст і паэт Мішэль Уэльбек падрыхтаваў навагодні падарунак сваім чытачам – ягоны новы раман пад назвай «Сератанін» 4 студзеня выпусціць адно з чатырох найбуйнейшых выдавецтваў Францыі – «Flammarion». Кніга выйдзе накладам 320 тысяч асобнікаў.
Традыцыйна ў снежні часопіс «Forbes» вызначыў дзясятку самых высокааплочвальных літаратараў году.
Па-беларуску выйшла кніга "Віленскі покер" культавага літоўскага пісьменніка Рычарда Гавяліса. Раман, які пяць разоў перавыдаваўся ў Літве шматтысячнымі накладамі, называюць найлепшым творам пра Вільню часоў савецкай акупацыі. Вера Дзядок падзялілася ўражаннямі ад кнігі, якая пагружае ў атмасферу сапраўднай параноі.
Што чытацкія густы могуць распавесці пра псіхічны стан асобы? Вывучаем на прыкладзе псіхатэрапеўта і паэткі Кацярыны Зыкавай, якая падзялілася з намі сваім літаратурным топ-5.
Паэтка Марыя Мартысевіч нядаўна парушыла маўчанне і напісала сваю трэцюю кнігу вершаў «Сарматыя», дзе вярнула з небыцця напаўміфічнае племя, нашчадкамі якога лічыла сябе шляхта ВКЛ. Сарматы нікуды не падзеліся, мяркуе аўтарка, і не толькі ў Беларусі: гэта людзі, якія наважыліся быць не такімі, як усе, у любы час і ў любой краіне. Пра гэта і кніга, у якой перапляліся гісторыя і каханне, а таксама шмат іроніі, інтэлектуальнай гульні і добрай паэзіі.
Новы сезон лекцыяў па літаратуры абвяшчае кніжны сайт Bookster пры падтрымцы кампаніі МТС ды цудоўная каманда выкладчыкаў. Гаварыць пра вашыя ўлюбёныя творы будуць прафесійныя лектары, а таксама папулярны пісьменнік, пранікнёная спявачка ды самая паспяховая ў свеце беларуская паэтка.
23-26 жніўня сябры паэткі Тацяны Сапач запрашаюць маладых аўтараў на першы паэтычны плэнэр у легендарнай вёсцы Маркава. Сядзіба, дзе вырасла Тацяна Сапач, адчыніцца на некалькі дзён дзеля творчасьці, навукі ды сяброўства.
Лекцыі кніжнага сайту Bookster.by — гэта шанец зладзіць уцёкі ў літаратуру і разам з харызматычнымі апавядальнікамі за два месяцы прачытаць (або адкрыць для сябе наноў) сем знакавых кніг.
IX MediaBarCamp адбудзецца 26 — 29 траўня 2016 ў Літве і збярэ актывістаў з Беларусі і астатняга свету: ад Кубы да Азербайджана, ад Швецыі да Егіпта.
У Бібліятэцы часопіса «ПрайдзіСвет» «PostScriptum» дзякуючы актыўнай падтрымцы чытачоў выйшла другая кніга Артура Конана Дойла з серыі пра Шэрлака Холмса — «Нататкі пра Шэрлака Холмса» (выдавецтва «Кнігазбор»). Сродкі на выданне гэтай кнігі цягам двух месяцаў збіраліся праз краўдфандынгавую платформу Talaka.by, яе падтрымалі больш чым 100 чалавек. Першая кніга з гэтага цыклу, «Прыгоды Шэрлака Холмса», выйшла год таму.
25 траўня ў офісе Беларускага ПЭН-цэнтра ў прысутнасці сябраў журы былі абвешчаныя вынікі прэміі ў намінацыях “Проза”, “Паэзія”, “Дзіцячая літаратура”.
Сёння ў "Прэпарацыі" – верш пра чужы сон-карабель, у якім крытыкі адчулі то закалыхвальную меладычнасць, то грукат няспраўнага рухавіка мотачаўна.
Новы выпуск "Прэпарацыі"! У ім вы даведаецеся, хто аўтар мінулага апавядання пра тэлевізію і зомбі. А таксама зможаце прачытаць новае – пра брутальныя прыгоды беларускіх доўбняў у Італіі.
Казкі палешукоў і зборнік даносаў. Гісторык і паэт Антон Рудак раіць малавядомыя беларускія кнігі.
Адзін твор аддаецца на разарванне тром крытыкам! Пры гэтым крытыкі не ведаюць, хто аўтар, а таму вольныя ў ацэнках.
«Нягледзячы на ўсе нашы высілкі і жаданне працаваць легальна, мы апынуліся ў такой сітуацыі, што нам пагражае штраф амаль 970 мільёнаў рублёў, што робіць далейшую нашу працу немагчымай. Цяпер мы знаходзімся ў стадыі судовых разбіральніцтваў. Але сітуацыя складаецца так, што нам давядзецца выплачваць гэты штраф. І мы прымаем на сябе абавязальніцтвы па яго выплаце», — абазначыў сваю пазіцыю Ігар Логвінаў.
У сераду 7 студзеня ў кнігарнях Францыі з'явіўся новы раман Мішэля Уэльбэка «Пакора». Дзеянне рамана-антыўтопіі адбываецца ў Францыі ў 2022 годзе, калі да ўлады ў краіне прыходзіць прэзідэнт-ісламіст.
У канцы кастрычніка ў серыі “Пункт адліку” бібліятэкі Саюза беларускіх пісьменнікаў выйшла дэбютная аповесць празаіка Андрэя Лазуткіна “Полигон”. Кніга выклікала хвалю вострых водгукаў у СМІ і справакавала ажыўленую палеміку ў сацсетках. Мы прапаноўваем вашай увазе першае інтэр’вю з маладым аўтарам, якое адбылося ў ягоным пад’ездзе.
Даволі лёгка зразумець, што перад намі медсястра, банкаўскі клерк альбо кіроўца аўтобуса, а як зразумець – пісьменнік чалавек ці толькі прыкідваецца? Ці можна верыць яму на слова? Павел Анціпаў пра прэзумпцыю не-пісьменніка і неабходнасць экспертнай супольнасці, якая магла б усё назваць сваімі імёнамі.
У ліку адзначаных за 2014 год — часопіс "Космопорт" і пісьменнік Віктар Марціновіч.
Стала вядомая кароткая анатацыя фантастычнага рамана “Мова” Віктара Марціновіча, які рыхтуецца да выхаду ў верасні 2014-га году.
Дзе шукаць цікавую музыку і чыім мэляманскім парадам давяраць? Вячаслаў Мартысюк прапануе сьпіс кніг пра поп- і рок-музыку, якія дазволяць троху арыентавацца ў ейнай вялізнай прасторы.
"Мова варожасці" сёння робіцца нормай у агрэсіўна-прапагандысцкім асяроддзі і спараджае такую ж поўную нянавісці рэакцыю. Каця Рускевіч разбірае гэты панятак і дае спіс літаратуры па тэме.
Інтэлігентная ціхая прыгажосць Тацяны Рынейскай скарае фатографаў з усяго свету. У шматлікіх паездках Тацяна жыць не можа без папяровых кніжак. Адна з самых прыгожых беларускіх мадэляў распавяла "Букстэру" пра свае чытацкія прыхільнасці.
Прафесар Карлавага ўніверсітэта, чэшскі культуролаг і даследчык літаратуры Марцін Путна выступіў з лекцыяй па гісторыі сярэднееўрапейскай літаратурнай крытыкі. Сустрэчу, якая прайшла ў офісе ПЭН-цэнтра, зладзіў сайт bookster.by. Падчас лекцыі спадар Марцін прызнаўся, што баяўся ехаць у Беларусь, здолеў нясумна паглыбіць слухачоў у гісторыю еўрапейскай крытыкі, а адказваючы на пытанні, няўзнак згадаў, што амаль на кожную чэшскую кнігу выходзіць нешта каля 10 – 15 рэцэнзій.
Прафесар Карлавага універсітэта ў Празе, вядомы чэшскі культуролаг і даследчык літаратуры Марцін Путна 2 траўня выступіць у Мінску з лекцыяй “Літаратурная крытыка ў Сярэдняй Еўропе: навука, мастацтва, ідэалогія, аўтатэрапія?”. Сустрэчу ладзіць літаратурны сайт bookster.by.
У Маскве абвясцілі доўгі спіс намінантаў на расійскую нацыянальную літаратурную прэмію "Вялікая кніга" ("Большая книга").
Памёр выбітны польскі паэт, драматург, празаік і эсэіст Тадэвуш Ружэвіч (нар. 9 кастрычніка 1921), лаўрэат шэрагу прэміяў, ганаровы доктар некалькіх універсітэтаў Польшчы, член-карэспандэнт Акадэміі мастацтваў Германіі.
На мультылэйбле «Пяршак» выйшаў першы том рэаліці-нататак маладога беларуса Ромы Свечнікава, які ўжо амаль два гады едзе з заплечнікам за спінай вакол нашай планеты.
Журы конкурсу крытыкаў імя Адама Бабарэкі выставіла адзнакі ўдзельнікам.
Тэатральны крытык Аляксей Стрэльнікаў параіў варажыць па Брэхту і распавёў, якая кніга дапамагла яму перажыць зіму.
Паэтка Вольга Гапеева параіла колькі улюбёных кніг, у якіх знойдуцца ўсе складнікі ейных уласных вершаў – і пачуццёвасць, і цялеснасць, і тонкая жывая мова.
Рычард Пайпс з'яўляецца гарвардскім прафесарам, які прысвяціў свае даследаванні Усходняй Еўропе і Расіі ў прыватнасці. Аглядальнік Букстэра Максім Нікітка-Міровіч зацікавіўся кнігай амерыканскага даследчыка гісторыі Расіі.
Тэрмін падачы рэцэнзій на конкурс літаратурнай крытыкі імя Адама Бабарэкі працягнуты да 15 сакавіка
Дзесяць аўтараў, якіх вызначыць журы, будуць запрошаныя на чатырохдзённы майстар-клас з удзелам вядомых замежных крытыкаў і даследчыкаў літаратуры з Украіны, Расіі, Чэхіі і Швецыі. А пераможца конкурса паедзе на 2 тыдні ў Вільню па праграме "Рэзідэнцыя маладога літаратара".
Зусім хутка – 1 сакавіка – завяршаецца прыём прац на конкурс літаратурнай крытыкі імя Адама Бабарэкі.
Найлепшыя аўтары рэцэнзій, якіх вызначыць журы, атрымаюць запрашэнне на майстар-класы вядомых літаратурных крытыкаў з Украіны, Чэхіі, Швецыі ды Расіі, а пераможца – магчымасць двухтыднёвага пражывання ў Вільні па праграме "Рэзідэнцыя маладога літаратара".
У пятніцу 1 лістапада, кніжны сайт „Bookster.By” запрашае ўсіх ахвотных у галерэю „Ў” на сустрэчу з загадкавым пісьменнікам Максам Фраем. Кнігі Фрай поўняць беларускія кнігарні, цяпер у нас з'явілася магчымасць убачыць папулярнага пісьменніка на свае вочы.
У Беларусі ўпершыню абвешчаны конкурс літаратурнай крытыкі імя Адама Бабарэкі. Напішыце пра беларускую кнігу, якую чытаеце цяпер, — заклікаюць арганізатары конкурсу, якімі выступілі Беларускі ПЭН-цэнтр сумесна з сайтам bookster.by.
З 9 па 13 кастрычніка ў нямецкім Франкфурце-на-Майне адбудзецца самы вялікі кніжны кірмаш у свеце. Упершыню на ім будзе і беларускі стэнд. Праект Books From Belarus прапануе еўрапейскаму кніжнаму рынку выбарку з 8 кніг 8 беларускіх аўтараў. Гэтакая эсэнцыя сучаснага айчыннага літпрацэсу, пададзеная ў мінімалістычнай форме – каб у патэнцыйнага замежнага выдаўца абудзілася цікавасць і не разбегліся вочы.
Інфармацыйны праект, жывы падручнік па гісторыі беларускай літаратуры, чарнавік і дзённік для многіх беларускіх пісьменнікаў litara.net шукае новага ўладальніка. Аліса Бізяева нарэшце вырашыла перадаць стырно ў нечыя больш клапатлівыя рукі. Кошт і ўмовы абмеркавальныя. Тыя, хто мае сур'ёзныя намеры наконт Літары, пішыце на email: alice@litara.net. У першай палове чэрвеня Аліса будзе ў Менску для таго, каб сустрэцца асабіста і дамовіцца пра перадачу праекта ці дамена новаму ўладальніку.
Таня Скарынкіна са Смаргоні жыве ў партугальскім Фару, піша вершы, падобныя на сны, і робіць карціны з рэчаў, якія падбірае на сметніках альбо знаходзіць на вуліцы. Яе вершы і фота здаюцца ў чымсьці сугучнымі – сабраныя з нечаканых дробязяў, якія быццам частка рэчаіснасці, а ў той жа момант – нешта зусім нерэальнае. І нават смерць тут у самым прыгожым, дэкаратыўным, выглядзе – як мёртвая птушка ці жучок.
Дагэтуль творы Скарынкінай існавалі ў “ЖЧ”, выходзячы за яго межы ў часопісных публікацыях. Але зусім хутка ў Мінску чакаецца дэбютная “Книга для чтения вне помещения и в помещениях». Пра гэта мы і пагаварылі з аўтаркай.
21 сакавіка, у Сусветны дзень паэзіі, у мінскай галерэі “Ў” адбылося ўручэнне літаратурнай прэміі “Дэбют” імя Максіма Багдановіча. Прэмія праводзіцца ўжо трэці год запар традыцыйна ў трох намінацыях: паэзія, проза, мастацкі пераклад. Арганізатарамі прэміі выступілі Беларускі ПЭН-Цэнтр і ГА “Саюз беларускіх пісьменнікаў”.
Лаўрэатамі прэміі “Дэбют” сталі Ганна Янкута, Юлія Шарова, Андрэй Адамовіч. Спецпрэмію “за крэатыў” атрымаў Глеб Лабадзенка.
Дэбютная кніга Андрэя Адамовіча “Дзень паэзіі смерці дзень” здзівіць усіх, хто чакае ад аўтара, якога часам нават абвінавачваюць у блюзнерстве, толькі брутальнасці ды правакацый. Аказваецца, у зборніку неспадзявана шмат сур’ёзнай, прыгожай, тонкай лірыкі. І хоць слова «каханне» сапраўды сустракаецца тут радзей за «цыркуль» ды «астралябія», самога кахання ў паэзіі Адамовіча ад гэтага не меншае. Напярэдадні ўручэння прэміі «Дэбют», якую ён мае ўсе шанцы атрымаць, мы пагаварылі з Андрэем Адамовічам пра маральнасць, досвед бацькоўства і спробу напісаць раман.
Тан Тван Энг стаў першым малайзійскім пісьменнікам, які атрымаў узнагароду The Man Asian Literary Prize, “азіяцкага Букера”. Як паведамляе Agence France-Presse, Тан Тван Энг атрымаў літаратурную прэмію і 30 тысяч даляраў за раман “Сад вечаровых туманаў”.
Журы прэміі адзначыла стылістычныя вартасці кнігі, якая расказвае пра Малайзію падчас японскай акупацыі. Раман Тан Тван Энга ў 2012 годзе таксама прайшоў у шорт-ліст брытанскага Букера, аднак узнагароду ў выніку атрымала пісьменніца Хілары Мэнтэл.
Акрамя Тан Тван Энга на “азіяцкага Букера” прэтэндавалі яшчэ чатыры пісьменнікі, у тым ліку Архан Памук з раманам “Дом цішыні”, які на ангельскую быў перакладзены ўпершыню ў мінулым годзе, хоць быў напісаны яшчэ ў 1983-м.
The Man Asian Literary Prize уручаецца пісьменнікам з краін Азіі, чые творы былі перакладзеныя на ангельскую або напісаныя на ёй цягам папярэдняга каляндарнага году. Прэмія ўпершыню была ўручаная ў 2007 годзе, тады яе ўладальнікам стаў кітайскі пісьменнік Цзян Ронг за раман “Ваўчыны татэм”.
У 2013 годзе прэмія зменіць назву і будзе называцца Asian Literary Prize, бо група кампаній Man яе больш не спансуе.
Дзяржаўны музей гісторыі беларускай літаратуры стварае новы філіял – Музей-дача Васіля Быкава ў д.п.Ждановічы-6, адкрыццё якога запланавана на чэрвень 2014 года да 90-годдзя з дня нараджэння пісьменніка.
Новы раман Віктара Пялевіна «Бэтман Аполло» з'явіцца ў кніжных крамах у канцы сакавіка 2013 года. Пра гэта паведамляецца на сайце выдавецтва «Эксма».
«Сіняя кніга беларускага алкаголіка», дзе апісваюцца прыгоды інтэлігентных заўсёднікаў мінскіх піўнух 70–90-х, камічная і трагічная адначасова. Бо яе героі – журналісты, пісьменнікі, паэты, рэжысёры – весела і бадзёра, з жартамі ды смелымі выхадкамі, набліжаюцца да свайго заўчаснага скону. А колькі вядома гісторый пра недапісаныя, страчаныя, пакінутыя недзе ў п’яным забыцці рукапісы, з якіх, напэўна, можна было б скласці цэлы том, што ўжо ніколі не ўвойдзе ў аналы беларускай літаратуры.
Пра талент і алкаголь мы пагаварылі з аўтарам кнігі – фізікам з адукацыі, публіцыстам і алкаголікам у завязцы, які не п'е ўжо дзевяць гадоў, Анатолем Астапенкам, альбо Антонам Кулонам.
Прабачце, былі тэхнічныя непаладкі. Але вось новае! http://bookster.by/pages/italjanskije-kanikuly Пастараемся надалей не спазняцца.
Пераезд з «Мімікрыі» ў «Маёнтак рыбы» Гэтая кніга Аляксандра І. Бацкеля не стала такой загадкавай, як папярэдняя “Мімікрыя”. <...> З новай кнігі можна даведацца і асобныя біяграфічныя падрабязнасці жыцця маладога пісьменніка. Ён жыве на хутары. Дом яму дастаўся ў спадчыну ад бабулі. Тут ён не проста бавіць час за півам і нешта клацае на сваім ноўтбуку, але заняўся фермерскай гаспадаркай, якая пачала яго карміць. У тым сэнсе, што не толькі можа з’есці морквіну з градкі, або накапаць бульбы на вячэру – частку ўраджаю, які вырасціў уласнымі рукамі на дзедавай зямлі, ён прадае на кірмашы. Бо беларускае пісьменства не прыносіць прыбытку, гэта хутчэй наркатычны занятак, які апісаў у сваёй кнізе “Мова” Віктар Марціновіч. “Маёнтак рыбы” – гэта зборнік малой прозы. У невялікіх навэлках аўтар распавядае пра сваіх суседзяў, пра гасцей, якія наведваюць яго сядзібу, пра свае думкі. А разважае Бацкель пра ўсё – пра таямніцы сусвету, пра прыроду жахаў, пра пракметы ўзросту і пра Веру, не тую, якая ёсць альбо няма ў чалавеку, а пра настуніцу Веру Паўлаўну. Найлепшымі сябрамі Бацкеля з’яўляюцца сабакі. Катоў ён не любіць, бо лічыць іх прадажнымі і нявернымі. Бо калі гаспадару кепска, то і яго сабаке кепска, а вось котцы ўсё роўна. Таму ён і ня любіць котак. У навелцы “Нобель” аўтар дзеліцца сваімі адкрыццямі пра няўмольнасць лёсу, маўляў, усё ў жыцці выпадковае і ў тым ліку Нобель. Усё вырашае рулетка. Калі пашчасціць, вам выпадзе выйгрыш. Калі не, то выбачайце. І нават калі вы пішаце вершы лепш за Іосіфа Бродскага, гэта нічога не значыць. Усе пытанні да рулеткі. Выснову з гэтых развагаў аўтар зрабіў наступную: “паўсюль існуе чалавечы фактар, паўсюль пануе чалавечая суб’ектыўнасць, і я даўно ўжо змірыўся з тым, што маіх нобелеўскіх прэтэндэнтаў ніколі не абірюць і маіх любімых пісьменнікаў ніколі не дадрукоўваюць, нават беларускіх.” У гэтай навэлцы, па-мойму, разгадка -- і з’яўлення на свет Бацкеля, і пераезда аўтара са сталіцы на хутар, і нетаропкай, сузіральнаяй апавядальнасці новай кнігі. Калі ў “Мімікрыі” было шмат мітрэнгі, нерваў і нейкіх бязладных пошукай ідэальнага. То "Маёнтак рыбы” – гэта перадусім назіранні за дробным і неістотным, што атачае кожнага чалавека. Без спадзявання на што-кольвечы. Алесь Аркуш
паправілі, дзякуй
Добра, мы дадамо яе ў калекцыю "Замежная літаратура" http://bookster.by/collects/zamezhnaya-litaratura. У нас трошку замежных кніг таксама ёсць, пакуль яны ўсе ў гэтай калекцыі, пасля, можа, зробім асобны каталог для небеларускіх кніг
дзякуй, пазначылі
працяг будзе на наступным тыдні! сачыце за праграмай перадач